Гэдэсний дасгал

Бүтэн цагийн оронд 4-хөн минут! Тэсч чадах уу?



Орчин үеийн хүмүүс гэж нэг л их яарсан, аливаа үр дүнг хурдхан шиг л гаргаад авчих хүсэлтэй болсон болохоор шинжлэх ухааны бүхий л салбарт “яаж хурдан...” гэсэн тодотголтой судалгаанууд хийгдэх болжээ. Хурдан турахын тулд ямар байдлаар дасгал хийвэл үр дүнтэй байх талаар Токиогийн фитнес ба спортын үндэсний институтийн доктор Изами Табата 1996 оноос судлаад тун үр дүнтэй аргачлалыг гаргаж ирсэн байна.

Энэ аргачлалыг товчилж хэлбэл: зүрх судасны болон булчингийн системд нэгэн зэрэг, богино хугацаанд хүнд ачаалал өгөхөд өөх шатах, булчин хөгжих, ачааллыг даах чадвар нэмэгдэх байдал мөн л нэгэн зэрэг, хамгийн гол нь маш хурдан явагддаг ажээ. Аргачлалыг тамирчид ч, энгийн хүмүүсийн дасгалжуулагчид ч тэр дор нь “шүүрэн авчээ”.

Энэ аргачлал нь тун энгийн:

1.Та өөрийн хийх дуртай дасгалаа 20 секундын турш тасралтгүйгээр, максимум хурдан хэмнэлтэйгээр хийнэ. Булчин чинь хорсон янгинана, гэсэн ч шүдээ зуугаад хийх ёстой.

2.Одоо 10 секундын хугацаанд амарна – мөн л максимум байдлаар амарна! Юм ярилгүй, хөгжим сонсолгүй, чив чимээгүй орчинд, амьсгалаа хэвийн байдалд оруулахыг л хичээх ёстой. Хажуудаа бэлдэж тавьсан цаасан дээр 20 секундэд  дасгалаа хэдэн удаа давтаж амжсанаа тэмдэглээрэй.

3.Дахиад  7 удаа давтана: 20 секунд “дэлбэрээд”, 10 секунд “үхээд”...

Нийтдээ 8 давталт болно гэсэн үг. Энэ 8 давталтыг 1 тойрог гэж үзнэ.  Нэг тойрог маань 4 минут үргэлжилнэ гэсэн үг  /(20+10)*8=240 секунд/. Тэсэх нь л чухал! Тун энгийн байгаа биз? Хамгийн гол нь гайхамшигтай их энерги шатдаг болохоор маш их үр дүнтэй байдаг аж. Мэргэжилтнүүдийн баталж байгаагаар зөвхөн нэг төрлийн дасгал хийсэн ч мэдэгдэхүйц үр дүн авчирдаг гэнэ, гэхдээ 5-6 төрлийн дасгалаар зэвсэглээд авбал сайн. Тойрог хооронд амрах хугацаа 1 минут. Нийт 5 тойрог хийнэ.  Ийнхүү та 20 минутын турш маш эрчимтэйгээр дасгал хийж сурвал үүнийгээ долоо хоногт хоёрхон удаа хийж байхад л хангалттай гэнэ.

Дасгалын тухайд гэвэл байдаг л энгийн дасгалууд байж болно: босч суух, суниах, гэдэсний булчин татах, боксын груш цохих, /өшиглөж ч болно/, дээс тоглох гэх мэт. Нэг тойрогтоо биеийн дээд хэсгийг хамарсан дасгал хийгээд дараагийнхад нь биеийнхээ доод хэсгийг хөдөлгөх дасгал хийвэл сайн: цус биеийн бүх хэсэгт хурдан гүйснээр зүрхний цохилт түргэн хугацаанд оргилдоо хүрнэ, биеийн бүх булчин чангарна, их энерги шатна. Хэрэв биеийнхээ нэг л хэсэгтээ өндөр ачаалал өгөөд байвал бэртэл авах аюултай гэдгийг санах хэрэгтэй.  Дасгалаа эхлэхийн өмнө биеээ заавал халаана! Мөн тойргуудаа дуусгаад аажим аястай, сунгалтын дасгал хийнэ.

Нэг тойрогтоо /4 минутын хугацаандаа/ тухайн дасгалыг хэдэн удаа давтаж амжсанаа тэмдэглээд явбал та өөрийнхөө хөгжил дэвшлийг шууд харах болно.

Хугацаагаа хэмжихдээ бичлэг бэлдээд авбал зүгээр: 20 секунд хурдан хэмнэлтэй хөгжим, 10 секунд пауз... тойрог дуусахад 1 минутын пауз гэх мэтээр бичлэг бэлдээд түүнийгээ тавиад дасгал хийвэл тун тохиромжтой болно.

Франц дэглэмээр турвал дахиж таргалахгүй

Франц дэглэмээр турвал дахиж таргалахгүй

Энэ дэглэмийг францын хоолны эмч Пьер Дюкан зохиосон бөгөөд үнэхээр өндөр үр дүн үзүүлдэг дэглэм учраас дэлхий даяар маш их “моодонд” орж байна. Нүүрсуст хүнсийг хязгаарлах зарчимтай энэ дэглэмийг Аткинсийн дэглэмийн ээлжит шинэчилсэн хувилбар гэж хэлж болох юм. Аливаад төгөлдөржихөд хязгаар байх биш, сайжруулсан Аткинсын дэглэм гэдэг бол сайн л хэрэг, тийм биз дээ? Илүү жин маань л арилж байвал боллоо бус уу, дэглэмийн нэр хамаатай юу... Нүүрсуст хүнсний хэрэглээг огцом багасгахад тарган хүн эрс турдаг хуультай, эхний долоо хоногт 5 кг хүртэл ч турах нь элбэг. Харин, мэдээж, цаашид бол турах хурд багасах нь ойлгомжтой. За ингээд энэ, “супермоод” болоод байгаа франц дэглэмийг танилцуулъя.

Дюкон эмчийн юун түрүүнд урьдчилан сануулж байгаа зүйл нь: дэглэмийн гол зарчим нь уурагт хүнс идэх ёстой учраас бөөрний өвчин эмгэгтэй хүмүүст тохирохгүй! Эрүүл бөөртэй хүмүүс уг дэглэмийг хэрэглэхдээ бөөрөө хамгаалах зорилгоор ӨДӨР БҮР ЗААВАЛ 1,5 – 2 литр цэвэр ус ууж байх шаардлагатай!

Дан уурагт хүнс хэрэглэснээр гардаг бас нэг сөрөг үр дагавар бол өтгөн хатах явдал байдаг, тиймээс Дюкан эмчийн хоёрдахь хатуу шаардлага бол ӨДӨР БҮР ЗААВАЛ 1,5 – 3 амны халбага овъёсны хивэг, эсвэл овъёсный нэвс /геркулес/ идэж байх! Үүнийг өглөөд, усанд эсвэл тослоггүй тарганд зуурч идэх хэрэгтэй.

Дээрх хоёр шаардлагыг амьдралынхаа дүрэм болгон мөрдвөөс франц дэглэм таны эрүүл мэндэд ямар ч хор хөнөөл хүргэхгүйгээр илүү жинг чинь авч одно гэж мэд!

Франц дэглэмийг хэрэглэхээр та шийдсэн бол илүү жингээ тодорхойлж хэдэн кг жин хасах хүсэлтэй байна, түүнээсээ хамааран дэглэмийг барих болон тогтворжуулах хугацаагаа тохируулна. Дэглэм 4 шаттай.

Нэгдүгээр үе шат: “Дайралт”

Тарга тэвээрэг рүүгээ дайран давшлах хугацаа – 10 хоногоос ХЭТРЭХГҮЙ байх ёстой!

Хэрэв таны илүү жин 10 кг дотор багтаж байгаа бол түүн рүү дайрах хугацаа 2-3 хоног байна.

Илүү жин 10-20 кг бол дайралтын хугацаа 3-5 хоног.

Илүү жин 20-30 кг бол – 5-7 хоног.

Илүү жин 30 кг-аас дээш бол 7-10 хоног.

Дайралтын хугацаанд доорхи нэр төрлийн хүнсийг дуртай цагтаа, хүссэн хэмжээгээрээ идэж болно:

Өөхгүй. тослоггүй туранхай мах: үхрийн мах, туулайн мах зэргийг чанасан, жигнэсэн, грилдсэн байдлаар иднэ. Шарахыг хүсвэл ямар ч тосгүйгээр шарна. Аливаа соус, тос зэргээр амтлаж болохгүй! Хонь, гахай, адууны мах нуугдмал тос ихтэй тул - хатуу хориотой!

Дайвар махан бүтээгдхүүн: үхрийн элэг, бөөр, хэл.

Загас – бүх төрлийн.

Далайн бүтээгдхүүн – бүх төрлийн.

Шувуу – нугас, галуунаас бусад шувууны мах. Арьсыг нь идэхгүй /арьсанд хамаг өөх тос нь байдаг/

Өөх тосгүй хиам.

Өндөг – өдөрт 2 –оос илүүгүй. Холестерины хэмжээ ихтэй хүн бол долоо хоногт 3 – 4 өндөгний шар уураг л идэж болно, харин цагаан уурагны хувьд ямар ч хязгаарлалт үгүй.

Сүүн бүтээгдхүүн: тослоггүй тараг, аарц, ээдэм. /Өдөрт 800гр-аас илүүгүй/ Элдэв жимстэй йогуртны тухай бодоод ч хэрэггүй – нуль чихэр /нүүрсус/ байдаг юм.

Сахар, чихэр шоколад, бусад амттан, архи дарс, гурилан бүтээгдхүүн, бүх төрлийн будаа – хатуугийн хатуу хориотой!

Өдөр бүр: 1,5 халбага овъёсны нэвс, 2 литр цэвэр ус, 20 минут явган явах, хөнгөн дасгал.

Болно: цай, кофе /мэдээж сахаргүй/, цуу, хуурай амтлагч, сармис, бага зэрэг давс, горчиц, нимбэгний шүүс, сахар орлуулагч.

Хоёрдугаар үе шат: “Аялал”

Энэ шатанд зохист жин рүүгээ “аялна”, сар, хоёр сар, гурван сар... таны хаях жингийн хэмжээнээс шалтгаална гэсэн үг. Дээр дурьдсан зөвшөөрөлтэй хүнсэн дээр ногоо нэмэгдэж орж ирнэ: байцаа, улаан лооль, өргөст хэмх, хулуу, баклажан, навчин салат гэх мэт. Бас мөөг. Ногоог хүссэн хэмжээгээрээ, жигнэсэн болон түүхий хэлбэрээр иднэ. /хүрэн манжин, лууван хоёрыг багахан хэмжээгээр/. Гэхдээ учиртай иднэ: нэг өдөр нь цэвэр уурагны өдөр, дараагийн өдөр нь уурган дээрээ ногоо нэмж идэх байдлаар ээлжилнэ. Гурав гурван өдрөөр ээлжилж бас болно. Дэндүү их илүү жинтэй хүмүүс тав таван өдрөөр ээлжлэхэд илүү үр дүн өгнө.

Өдөр бүр: 2 халбага овъёсны нэвс, 1,5-2 литр цэвэр ус, 30 минут явган алхах, дасгал хийх.

Болно: 80-100 гр. хуурай дарс, 30гр. бяслаг, 1 халбага кетчуп, 1 цайны халбага цөцгий, тослоггүй какао. Гэхдээ энэ жагсаалтаас өдөрт 2 – ыг нь л болно.

Ийм байдлаар хүссэн жиндээ хүртэл хооллоно.

Гуравдугаар үе шат: Тогтворжуулалт

Хүрсэн үр дүнгээ тогтворжуулан хадгалах зорилго бүхий маш чухал үе шат юм. Үргэлжлэх хугацааны хувьд: таны хаясан жингийн кг тутамд 10 хоног оногдох ёстой. 15 кг турсан бол 150 хоног тогтворжуулалт хийнэ гэсэн үг. Ингэх аваас хаясан жин чинь буцаж хэзээ ч ирэхгүй, үүрд алга болох болно.

Эхний хоёр шатанд идэж байсан дээрээ өдөрт 2 зүсэм хар талх, 40 гр. бяслаг, 1 халбага оливын тос, 1 жимсгэнэ /гадил, усан үзэмнээс бусад/ нэмнэ. Долоо хоногт 2 удаа 200 гр. төмс, цагаан будаа, каш, гоймонгийн аль нэгийг сонгон идэж болно, гэхдээ заавал идэх албагүй, ийм зүйл хүсээд байвал л ид.

Долоо хоногийн нэг өдрийг “цэвэр уурагны өдөр” байлгана.

Өдөр бүр: 2,5 халбага овъёсны нэвс, 2 литр цэвэр ус, 20 минут алхах, дасгал хийх.

Болно: долоо хоногт хоёр удаа “найрлаж” болно. Ура! Хүссэн бүхнээ дураараа ид. ГЭХДЭЭ ӨДӨРЖИНГӨӨ БИШ! Өдрийн, эсвэл оройн хоолоо л “найр” болгоно.

Дөрөвдүгээр шат. Үлдсэн бүх насаараа!

Элдэв хязгаарлалтгүйгээр, ердийн байдлаар хооллоно. Дэглэмийг барих явцад олж авсан хооллолтын хэв маягаа өөрчлөх хүсэл нэг их төрөхгүй дээ. Амттан идэх хүсэл төрөхөө ч больчихсон байх вий.

Өдөр бүр: 3 халбага овъёсны нэвс, 1,5-2 литр цэвэр ус, 20 минут алхах – хэвээр.

Долоо хоног тутам: нэг өдөр – “цэвэр уурагны өдөр” хадгалагдана. Дюкон эмч пүрэв гаригийн уурагны өдөр болгохыг зөвлөдөг.

Ихэнхи хүмүүс эхний хоёр шатыг дуусган хүссэн жиндээ хүрмэгц гурав, дөрөвдүгээр шатыг тоолгүй орхиод зовж байж хаясан жингээ буцаагаад авчихдаг. Тиймээс сүүлийн хоёр шатыг аль болох барихыг хичээгээрэй, яг таг биш ч гэсэн дөхүүлээд байвал илүү жингийн асуудал дахин босч ирэхгүй!

Баян болох хамгийн гол нууцыг Харвардынхан илрүүллээ

Баян болох хамгийн гол нууцыг Харвардынхан илрүүллээ


Саятангуудын баяжсан нууцыг сонирхдоггүй, мэдэхийг хүсдэггүй хүн надтай л лав тааралдаж байгаагүй. Баяжих нууц юунд байна вэ гэдэг асуултанд хариулах зорилгоор сүүлийн арав хорин жилд хэдэн зуун ном бичигдлээ, хэдэн мянган бизнес треннинг хийгдлээ, хэдэн сая доллар ч үүний үр дүнд “хийгдлээ”. Нууцууд байх нь ч байна. Харин бусад нууцуудыг мэдээд ч олигтой юманд хүрэхгүй, хамгийн гол нууц байх шиг байна гэж Харвардын бизнес сургуулийн эрдэмтэд таамаглаад Дэлхийн бүх тивийн хүмүүсийг, амьдралын бүх давхрагыг хамарсан өргөн хүрээний судалгаа явуулж тэрхүү гол нууцын эрэлд гарчээ.

 Судалгааны гол зорилго нь хүмүүсийн амьжиргааны түвшин тэдний өөрийнхөө амьдралд хандах хандлага, амьдралаа төлөвлөх, зорилго тавих байдлаас хэрхэн шалтгаалдгийг тодруулах асуудал байв. Судалгааны үр дүн харвардынханыг алмайруулав.  Дэлхийн хүн амыг 4 катергорид хуваагаад тус бүрийг нь амьтны нэрээр нэрлэн судалгааны үр дүнгээ танилцуулсныг хүргэе.

Нэгдүгээр категори. “Сохор номингууд”

Дэлхийн хүн амын 27%- ыг хамарна.

Дэлхийн хөрөнгөнөөс 0 руу тэмүүлэх хувийг эзэмшиж байна.

Амьдралын зорилго, төлөвлөлтөд хандах хандлага: огт байхгүй. 

Сохор номингуудыг тодорхойлох гол шинж чанар нь “тэр чигээрээ сохор” гэдгийг хүүхэд ч гэсэн мэднэ дээ. Эрдэмтэд энэ категорид гэр оронгүй тэнүүлчид, архичид, өвчтэй хүмүүс, мөрийтэй тоглогчид гэх зэргээр нийгмийн эмзэг бүлгийн хүмүүсийг оруулсан бөгөөд харамсалтай нь ямар ч хамгаалалтгүй тэтгэврийнхэн ч энд бас орсон байгаа юм. Энэ категорийн бүх хүмүүс өөрсдийнхөө өмнө ямар ч зорилго тавьдаггүй, өөрийн амьдралаа төлөвлөдөггүй, зүгээр л “идэх-уух-унтах” гэсэн байгалийн совиндоо захирагдан“урсгалаар хөвдөг” хүмүүс юм.

Хоёрдугаар категори. “Тахианууд”

Дэлхийн хүн амын 60%-ийг хамарна.

Дэлхийн хөрөнгөний 5%-ийг эзэмшиж байна.

Амьдралын зорилго, төлөвлөлтөнд хандах хандлага нь ихэнхидээ бусдын зорилгыг биелүүлэхэд оршино.

“Тахиа шиг сохор” гэсэн хэлц үгийг санаж байна уу. Тахиа зөвхөн сайн гэрэлтүүлэгтэй үед л хардаг бөгөөд орой бүрийд, ялангуяа харанхуйд харах чадвараа бүрэн алддаг. Дэлхийн хүн амын 60%-ийг хамарсан ажлын хүч гэдэг нь өөрийн дарга нарынхаа зорилго, төлөвлөгөөг биелүүлж байгаа хөлсний ажилтнууд, гэхдээ цалин авч байгаа бодит ажлын хүч (дэлхийн хөрөнгөний 5%) юм. “Тахианууд” энэ дэлхий дээрх бүх зүйлс тэднээс өмнө зохицуулагдсан гэж бодон, өөрийн “босс”-ын төлөө ажиллахаас өөр ямар ч боломжуудыг олж хардаггүй.

“Тахианууд” цалингаас цалингийн хооронд амьдрах амьдралыг орхиж, амьдралд илүү ихэд хүрэхийн тулд өөртөө зорилго тавихаас, ая тухтай байдлаа алдахаас айдаг. Яагаад айдаг вэ? Яагаад гэвэл тэд “Хүмүүс юу гэж бодох бол”, “Намайг солиорчихож гэж ярих байх”, гэж айдгаас гадна“Тэгээд ч энэ амьдралд би юунд ч хүрэхгүй”, “Надад боловсрол-мэдлэг-туршлага-мөнгө байхгүй” гэх зэргээр өөрийнхөө идэвхигүй байдлыг хамгаалдаг. Нэг үгээр хэлэхэд “тахианууд” санхүүгийн эрх чөлөөнд хүрэхийн төлөөх арга замыг хайхын оронд өөрийнхөө “хөдөлгөөнгүй” байдлыг зөвтгөхийг урьтал болгодог. “Chicken” гэдэг нь америкчуудын ярианы хэлэнд “аймхай”, “сэтгэлгүй” гэдгийг мөн илэрхийлдэг юм.

Энд хэлэхэд “Хэн эрсдэл хийхгүй байна, тэр шампан дарс уухгүй” гэсэн хэллэг нь зөвхөн “тахианууд”-д хамаарагдана. “Тахиа” өөрийн азандаа найдан, амьдралд ямар ч тодорхой зорилго, төлөвлөгөөгүйгээр их зүйлд хүрэхийг хүсээд, энэ нь биелэх үед (сайхан амьдралын биелэл - мөнгө бий болно) сэхүүн гэгчээр толгойгоо өргөн “Хэн эрсдэл хийхгүй байна, тэр шампан дарс уухгүй” гэж  хэлдэг юм. Эсрэг тохиолдолд харцаа буруулан, гараа савчиж, “тэрбумтны гэрт төрөөгүй минь азгүй еэ” хэмээн үглэж, зүгээр л өөрийгөө зөвтгөх гэж оролдоно.

Гуравдугаар категори “Сармагчингууд”

Дэлхийн хүн амын 10%-ийг хамарна.

Дэлхийн хөрөнгөний 15%-ийг эзэмшиж байна.

Амьдралын зорилго, төлөвлөлт: Зорилгоо нарийн тодорхойлдог, өөрийн амьдралаа тодорхой төлөвлөдөг, өөрийгөө харуулах өндөр эрмэлзэлтэй.

Сармагчингийн хараа ямар билээ? Ямар ч асуудалгүй, сармагчингууд өдөр ч, шөнө ч сайн хардаг. Ямар ч байсан эрдэмтэд үүнийг няцаагаагүй л байгаа. Гэхдээ сармагчинд бусдыг дууриах нэгэн онцлог шинж чанар бий (үүнээс “сармагчин мэт” гэсэн хэллэг үүссэн). Тэд хэнийг дууриадаг вэ? “Тахианууд”-ыг уу? Үгүй байхаа. Тэд энэ жагсаалтын хамгийн сүүлд байгаа нөхдүүдийг дууриадаг.

“Сармагчингууд” гэсэн категорид Харвардын эрдэмтэд тодорхой авъяас эзэмшсэн хүмүүс – шоу бизнес, театр, кино жүжигчид, улс төрчид, тамирчдыг хамруулжээ. Тэд бүгдээрээ зорилгодоо хүрэхийн тулд өөрсдийн амьдралаа нарийн төлөвлөх шаардлагатай хүмүүс байдаг. Тэд шийдвэрлэх мөчид (хэрэв жүжигчин бол - концерт, тамирчин бол - тэмцээн) нормондоо байхын тулд өөрсдийн өдөр сараа цаг минутаар нь төлөвлөж ажилладаг. Үүний үр дүнд тэд амжилт гаргадаг. Тэдний амжилт гэв гэнэт, тохиодлоор ирдэггүй. “Сармагчин”-гийн амжилт – энэ бол хоорондоо холбоотой, дараалсан, сайн төлөвлөгдсөн үйл явцуудын хэлхээ юм. “Сармагчин” – гуудын хөрөнгийн ихэнхи хэсэг нь ажлын хөлс биш, харин шагнал урамшуулал байдаг. Ингээд “сармагчингууд” хэнийг дууриаж байна вэ? Цаг хугацаа, орон зайг хэн нэвт харж байна вэ?

Дөрөвдүгээр категори “Муурууд”

Дэлхийн хүн амын 3%-ийг хамарна.

Дэлхийн хөрөнгөний 80%-ийг эзэмшиж байна.

Амьдралын зорилго, төлөвлөлт: Бүх амьдралынхаа турш өөртөө зорилго тавина, түүнийгээ биелүүлэх арга замыг нарийн төлөвлөнө, үргэлж амжилтанд хүрнэ.

Мууруудын хараа сайн билүү? Өө, тэгэлгүй яах вэ. Зөвхөн ийм учраас л “муурууд” бусдын байгаа газраас өөр газарт үйл ажиллагаа явуулахыг илүүд үздэг юм. Тэд хэн ч олж харахгүй байгаа талбарыг сонгон авч, түүнийгээ эхнээс нь эхэлж, хөгжүүлээд, дараа нь өөрсдийн хүрсэн өндөрлөгөө бусдад нээлттэй болгож өгдөг. Зохион бүтээж байгаад нь өөрөөс нь өөр хэн ч итгэхгүй байсан Майкрософтыг үүсгэн байгуулагч Билл Гейтсийг санацгаа даа. Бас 100 жилийн өмнө “Макдональдс” түргэн хоолны цэгийг үүсгэн байгуулж, тэр нь одоо бүх дэлхийн хэмжээгээр түгэн дэлгэрч, ой ухаанд ч ормооргүй их ашиг авчирч байгаа Ричард Макдональдсыг санаарай. Интернет, “Google” “Одноклассники.ру” үүрэн холбоо гэх зэрэг технологийн дэвшлийн үндэслэгчдийг санацгаая.

Тэдний тухай эргэн тойрны хүмүүс юу гэж бодож байгаа нь“Муурууд”-д огтхон ч сонин биш, тэд хэнээс ч хамааралгүй амьдардаг, ямар ч саад бэрхшээлээс айдаггүй, тэд өөрийн зорьсон зорилгодоо хүрэхээр итгэлтэйгээр явдаг. “Муурууд”-ын хөрөнгөнд ажлын хөлс гэж байдаггүй, тэд мөнгөний төлөө ажилладаггүй, тэд зүгээр л өөрийн амьдралдаа дуртай зүйлээ хийнгээ, түүнийгээ мөнгө болгодог ба энэ нь зарчмын хувьд өөр,орлогын  идэвхигүй эх үүсвэр юм.

Энэ категориудын алинд нь та байна вэ? Та одоогийнхоо санхүүгийн байдалд сэтгэл хангалуун байна уу? (эсвэл хангалуун бус). Байдлыг сайнаар өөрчлөхийг хүсч байна уу? Харвардын бизнесийн сургуулийн эрдэмтдийн үзэж байгаагаар амьдралдаа амжилтанд хүрэхийн тулд ертөнцийг үзэх үзэл бодлоо өөрчлөхөөс эхлэх хэрэгтэй юм байна. Тэдний зөв ч байх. Дэлхийн хүн амын 13 - хан хувь нь дэлхийн бүх баялгийн 95%-ыг эзэмшиж байна гээд бодоод үз дээ? Би тэдний нэг болохыг хүсч байна. Харин та? 

Ертөнцийг шинээр, “сармагчин”-гийн, бүр илүүтэйгээр “муур”-ын нүдээр харахаар шийдсэн хүн бүхэнд ертөнцийг үзэх үзлээ өөрчлөх зам тань хөнгөн, дарамтгүй, тохиолдсон саад бэрхшээлүүд таныг улам хүчирхэг, өөртөө итгэлтэй болгон хурцалж, санхүүгийн эрх чөлөөнд хүрэхэд тань хүч, тэвчээр хангалттай байх болтугай гэж хүсэн ерөөе.

Хуулийн амин сүнс

Хуулийн амин сүнс

Хуульч Шагдарын Үнэнтөгс LLM JSD

Хуулийн амин сүнс

Хууль болгон амин сүнстэй байх ёстой гэдэг. Сүнсгүй хүн амьдрахгүйтэй адил, амин сүнсгүй

хууль оршин тогтнохгүй. Гэтэл манай улсад хүчин төгөлдөр үйлчилж буй гэх 432 хуулийн

хичнээн нь сүнсгүй, хий үзэгдлийн шинжтэйгээр тэнүүчилж буйг тааварлахад нэн бэрх биш.

Та бодолдоо, манай монголчууд уулаасаа л хагас зэрлэгшингүү, нүүдлийн байдалтай,

баригдамхай бус болохоороо тэгдэг юм уу аливаад урьд шийдэгдсэн жишигийг хэрэгсэхгүй,

асуудал бүрт тохирсон шинээр хууль гарган шийдвэрлэдэг байх, зөвхөн өөрт нь, тухайн

субьектэд ашигтай, зориулагдсан байхаар шийддэг. Нөгөөтэйгүүр хойчийн үед зөвхөн өөрт

тааламжтайгаар асуудлаа шийдэх боломжоо бэлдэх үүднээс хууль санаачлагчид болоод

тогтоогчид хуулиа засамжилждаг. Энэ нь товчхондоо манай монголчууд хагас зэрлэг, тухайн

асуудал шийдэгдэхгүй бол заавал өөрийн хүсснээр, өөртөө нийцүүлэх боломжтой газраа

нүүдэллэн хүчээр шийддэг, эрх зүйн соёл төлөвшиж, нэвтрээгүй бүдүүлэг харанхуй байгаа

гэдгийг илтгэдэг.

Монгол төрт ёсны түүхэн уламжлал нэн эртнээс хэтийдсэн үндэстэн гэдэг ч үнэндээ арван

зургаадугаар зуунаас хойш алдагдан, өргөн хүрээтэй бус жалгын сэтгэлгээ ноёрхсон

байдлаас үүдэлтэйгээр өдгөө эрх зүйн төлөвшилтийн зохистой байдал алдагдаад байгаа нь

нөлөөлж, тэр эрт үеээс эхлэн монголын хууль гурван хоног гэх сэтгэлгээний төлөвшил

тогтчихсон. Учир нь монголын фёодалууд хэлэлцэн, уралцан байж нэг хууль, эрхийн акт

гаргачихаад түүнийгээ нөгөө баталсан субьект нь өөрөө эхлэн зөрчснөөр үнэ цэнэгүй

болгочихдогийг хэлсэн үг биз. Тэгвэл одоо манай үед энэ нь яг хэвэндээ, бүр дордсон

байдалтай байна. Тухайлбал, социализмыг цогцлоох үед төрийн шийдвэр, намын даалгавар

хоёрын аль нь хүчин чадалтай эрх зүйн баримт болохыг ялгалгүй явж ирсэн, одоо ч гэсэн

олон хууль, эрхийн актуудын давхардал, хийдэл, үйлчлэл яах эсэх нь арга зүйн технологийн

хувьд шийдвэрлэгдээгүй, ургаслаараа л байна.

Ингэхээр хуулийн үйлчлэлийг уртасгах, алсын хараатайгаар асуудлыг хэт нарийвчилсан

бусаар эрх зүйн хувьд зохицуулдаг, үзэл санаа, үзэл баримтлалыг явцуурсан бусаар ойлгож,

агуулгын хүрээнд боломжит бүхий л хувилбараар ашигладаг байх, түүнийг заавал

хэрэгжүүлдэг механизм, гол нь сэтгэлгээний хуваарийг бүрдүүлэх нь туйлаас чухал. Үүнийг л

хуулийн амин сүнс гэж л би ойлгодог.

Одоо манай хуулийнхан /lawmakers/ яаж байна гээч. Хуулийг амин сүнстэй, удаан хугацаанд

үйлчлүүлдэг болгож байна гээд урьд нь хүнд, тухайн байгууллагад нь зориулсан байдаг

хууль, түүний зүйл, заалтыг нь тухайн ийм, тийм асуудал эрхэлсэн тийм байгууллага гэх мэт

хэт явцуурсан, жижигэрсэн өрөөсгөл байдлаар л шийддэг болчиж гэж хатуухан хэлэхэд

болох байх аа. Ганцхан жишээ хэлэхэд Үндсэн хууль, түүний органикийн нэг Үндсэн хуулийн

цэцийн тухай хуулийн “амин сүнсийг” /spirit of law/ Үндсэн хуулийн цэцийн дарга Г.Совд

багш “Цэцийн дээр хөх тэнгэр л бий” гэж алдарт үгээрээ томьёолсон байдаг. Энэ л

тухайн хуулийн амин сүнс, концепцийг илэрхийлэн түүнд үйлчлэл, агуулга нь нийцэх

учиртай билээ. Түүнээс биш одоо үйлчилж байгаа Хууль, УИХ-ын бусад шийдвэрийн төсөл

боловсруулах, өргөн мэдүүлэх журмын тухай хуулийн дагуу батлагддаг хуулийн төслийн

үзэл баримтлалд бичигдсэн зүйлийг хэлдэггүй. Тэгэх боломж ч байхгүй. Бусад эрхзүйн өндөр

төлөвшилттэй улсуудад ч ийн хэрэглэгдэн, хэлцэгддэг.

“Хүний амь өднөөс хөнгөн” гэх тухайд

Бусад эрх зүйн өндөр төлөвшилтэй улс оронд хуулийн амин сүнсийн тухай ойлголтыг янз

бүрээр тайлбарлан, магадлал дэвшүүлдэг ч үндсэндээ тухайн эрх зүйн бүлээс үл хамааран

хуулийн тогтвортой, чадварлаг зохицуулалтын хүрээ хязгаараар шалгуур тогтоон түүнийгээ

дэмжих, бэхжүүлэх стратегийг харьцангуй тогвортойгоор баримтладаг.

Тухайлбал, Японы Боловсролын хуулийн амин сүнсийн тухай гэхэд 1890 онд Японы эзэн

хааны “Кёоикүчёкүго” гэх япон хүний баримтлах ёстой ёс суртахууны хэм хэмжээг заасан

боловсролын тухай айлдвар гарсан байдаг. Үүний гол концепци нь эзэн хаан, ард түмэн хоёр

салшгүй зүйл гээд, хүн бүрийн сурах, баримтлах ёс суртахууны хэм хэмжээг зааж,

шаардлага гарсан үед эх орныхоо төлөө амиа хайрлахгүй байхыг уриалсан. Дэлхийн

хоёрдугаар дайны дараа дайнд ялсан АНУ Японыг засамжлахын тулд эрдэмтэдээ ирүүлж

судалгаа хийлгэсэн байдаг. Тэд японыг түргэн хугацаанд хүчирхэгжүүлж, милитарист дайнч

гүрэн үүсгэсэн гол хүчин зүйл нь Эзэн хааных нь тэр айлдал байж гэж дүгнэн өөрчлөх зорилт

тавьсан гэдэг. Ийнхүү япончууд “хүний амь өднөөс хөнгөн” гэж зааж байснаа “хүний амь

дэлхийгээс хүнд” гэж ярьж эхэлснээр японы боловсролд эрс өөрчлөлт орсон гэдэг.

Нөгөөтэйгүүр Япон улс шинэ Үндсэн хуулийнхаа үзэл санаанд тулгуурлан 1947 онд

Боловсролын хуулиа гаргасан юм. Тухайн хуулийн амин сүнс нь “Боловсролын үйл

ажиллагааны үндсэн зорилго бол хүний бүрэн төлөвшилд оршино” гэж заасан нь бөгөөд энэ

нь тухайн орныг эдийн засаг технологийн их гүрэн болгоход шийдвэрлэх үүрэг гүйцэтгэсэн.

Тэгээд ч сайтар зохицуулсан харилцаагаа удаан хугацаанд тогтвортой мөрдсөн бөгөөд 1947

онд баталсан боловсролын хуулиндаа 59 жилийн дараа буюу 2006 онд уламжлалт соёл, эх

орноороо бахархах үзлийг төлөвшүүлэх үүднээс нэмэлт, өөрчлөлт оруулсан гэдэг. Энэ бол

хуулийн амин сүнс бодитоор оршсоноос тухайн улс үндэстэнд үр нөлөөгөө өгөх, эрх зүйн

төлөвшил, хууль дээдлэх ёс суртахуун хэр ач тустай болдгийн нотолгоо юм.

Гэтэл Монголд Боловсролын хуулийн тухайд гэхэд 90-ээд оноос өмнө үйлчилж байсан

хуулиа хүчингүйд тооцож, 1991 оны 6 дугаар сарын 21-нд БНМАУ-ын Бага Хурлаас БНМАУ-ын

Боловсролын хуулийг шинэчлэн баталсан байдаг. Мөн УИХ-аас 1995 оны 6 сард Боловсролын

тухай, Дээд боловсролын тухай, Бага, дунд боловсролын тухай буюу Боловсролын багц

хуулийг баталсан бөгөөд тэр хуулинд 1998 оны 7 сард, 2000 оны 2 сард тус тус нэмэлт,

өөрчлөлт орсон байна, Харин долоон жилийн дараа 2002 онд Боловсролын багц хууль дахин

шинэчлэгдэн батлагдсан байх бөгөөд 2006 оны 12 сар, 2007 оны 12 сар, 2008 оны 5 сард тус

тус нэмэлт, өөрчлөлт орсон байдаг. Үүнээс харахад хэдхэн жилийн дотор 3 удаа бүрэн

шинэчлэгдэж, маш олон удаа өөрчлөгдөж, хэд хэдэн багц хуульд хуваагдаж, үзэл

баримтлалын хувьд тодорхой номлол болгон авчих зүйлгүй, өөрөөрхэлбэл амин сүнс нь

хаана байгааг нь томьёолж, Та бүхэнд хүргэх чадвар надад л лав дутлаа. Энэ нь хуучин

тогтолцооны үед олсон боловсролын чанарын тогтолцоог үндсэнд нь сулруулсан ч байж

магад.

Үүнийг Дэлхийн Эдийн Засгийн Форумаас гаргасан дэлхий дахины Өсөлтийн Өрсөлдөх

чадварын 2005-2006 оны индекст дурдснаар Монгол Улс өсөлтийн өрсөлдөх чадварын

ерөнхий индексээр 96-т орсон бол, Боловсролын тогтолцооны чанараар 67, боловсролд

хамрагдалтаар 69, шинжлэх ухааны судалгааны чанараар 89, оюуны дайжилтаар 65, идэвх

санаачлагыг урамшуулах цар хүрээгээр 90 байранд, бичиг үсэг тайлагдалт сүүлийн таван

жилд 98-96 хувь болтлоо буурч Болив, Урагвай, Киргизийн дараа орсноос харж болно.

“Зогсох газраа зогсох” буюу Эрх зүйн шинэтгэл

Ер нь энэ бүхэн манайхны тодорхойлсон Эрх зүйн шинэтгэлийн хөтөлбөр, түүнээс улбаалсан

Хууль тогтоомжийг боловсронгуй болгох Үндсэн чиглэлүүдийг парламентын сонгуулийн нэг

бүрэн эрхийн хугацаагаар хүрээ хязгаарыг нь томьёолж, тодорхойлчихсон байдаг гэж болно.

Энэхүү тодорхойлсон хугацаандаа багтааж, өөрчлөх, шинээр боловсруулан батлах хууль

тогтоомжуудаа жагсаагаад, түүндээ баригдаж хөтлөгдөн хатуухан хэлэхэд хүний, бүлгийн

ашиг сонирхол дээр тулгуурлан ямар ч хамаагүй өөрчлөлт оруулах, амлалтаа гүйцээх зорилт

тавьж ажилладгаас хамаарч хуулийн үйлчлэл, тогтвортой байдал алдагдаад байгаа гол

хүчин зүйл юм. Иймээс шинэтгэл, шинэчлэлт, шилжилт, өөрчлөлт бүрт зогсох цаг хугацаа

гэж байдгийг санаж ажиллах хэрэгтэй мэт. Үүнийг солонгосын Ханкүк дугуйны реклам дээр

хэлдэг шиг “Зогсох газраа зогсох” гэж томьёолж болно. Үүгээр юу илэрхийлэхийг хүсч

байна гэвэл, манай Эрх зүйн шинэтгэлийн хөтөлбөр анхнаасаа алдаатай томьёологдож,

эсхүл уг хөтөлбөр бодитоор хэрэгжээгүйгээс шалтгаалсан байж болох энэхүү үр дагавар, үр

нөлөө хамаараад байгаа гэж шууд дүгнэх гаргалааг хийж болох байх.

Үүнийг тус индексээр манай улс хууль эрхийн хүрээний үр ашигтай байдлаар 111, төрийн

зохицуулалтын дарамтаар 86, хууль тогтоох байгууллагуудын үр нөлөөтэй байдлаар 94,

авилгаас бизнест учруулах зардалаар 88, шүүхийн хараат бус байдлаар 99-т тус тус орсон

байгаагаас дүгнэхэд манай эрх зүйн зохицуулалт хэр оновчтой, тогтвортой бус байгааг

илтгэж байна. Өөрөөрхэлбэл, хүчин төгөлдөр үйлчилж буй гэх хуулийн хичнээн нь амин

сүнсгүй, хий үзэгдлийн шинжтэйгээр тэнүүчилж буйгаас шалтгаалсан байж болох юм шүү.

Системийн хямрал ба салбарын инноваци

Нөгөөтэйгүүр хуулийн амин сүнс гэдэг нь ганц тухайн хуульд л хамаатай зүйл биш бөгөөд

комплект байдлаар нэгээс нөгөө хуулиндаа шилжих замаар цогцоор хэрэгжих өвөрмөц зүй

тогтол юм. Үүнтэй холбоотойгоор нэг зүйлийг хэлэхэд манай улс Ром-германы эрх зүйн бүлд

хамаарагддаг гэгдэн ихэнх хууль тухайн бүлд хамаарагдан боловсрогдсон байдаг. Гэвч

иргэний эрх зүйн харилцааг зохицуулсан Иргэний хууль зэрэг хууль тогтоомжууд нь Эх

газрын эрх зүйн системд үндэслэсэн, шууд үйлчлэлийн механизмтай байхад, санхүү,

бизнесийн харилцааг зохицуулсан Төсвийн байгууллагын удирдлага, санхүүжилтийн тухай

зэрэг хууль тогтоомжууд нь Англо-саксоны, бүр далайн эрх зүйд үндэслэн

зохицуулагдсанаас хамаарч системийн хямралдхүргэж байна. Иймээс хуулийн амин сүнс

гэх /Spirit of law/ ойлголт нь комплект байдлаар шилжиж, цогцоор хэрэгждэг зүй тогтол гэж

хэлж болох байна.

Учир нь улс орны эдийн засгийн болон хөгжлийн хурдасгуурт хуулийн салбарын

шинэчлэгдэхгүй удааширсан байдал шууд нөлөөлж, хойш чирээд, чөдөрлөөд байгаа гол

шалтгаан нь шүү.

Үүнээс шалтгаалан хууль тогтоомж хэрэгжихгүй байх, нийгэм, төрийн зүгээс түүнийг үл

биелүүлэх, үл хүндэтгэх, үгүйсгэх үзэл нилээд байгаа бөгөөд энэ нь нэг талаас иргэдийн эрх

зүйн ухамсрын төвшин доогуур, нөгөө талаас хуулийг хэрэгжүүлэх механизм боловсронгуй

бус байна. Мөн хуулийг ямар нэгэн ид шидийн хүчин чадалтай мэт үзэж тулгамдсан бүхий л

асуудлыг ганц далайлтаар шийдвэрлэх чадвартай хэрэглүүр гэсэн нийгмийн сэтгэлгээ ч

дэлгэрэх хандлагатай байна. Энэ нь асар олон хууль тогтоомжууд шинээр батлагдаж, богино

хугацаанд өөрчлөгдөн шинэчлэгдэж байгаа өнөөгийн нөхцөлд иргэдээс хууль

тогтоомжуудыг тухай бүр судлах, мэдээлэл авах, танилцах боломж тун хомс байгаатай

холбоотойгоор нөгөө олон хуулийн амин сүнсүүд нь хоорондоо сүлжилдэн нисч, хий

үзэгдлийн ертөнцийг ч бүрдүүлээд байж болзошгүй юм.

Иймээс энэхүү алдаатай, анзаардаггүй, хийхийг хүсдэггүй, хийх арга зүйн технологийг

ойлгохгүй, нэвтрүүлэхгүй байгаа байдлыг нэн даруй халж, хуулийн салбарт иновацийн

тогтолцоог нэвтрүүлэх нь зүйтэй байна. Энэхүү зорилтоо хэрэгжүүлснээр нийгэм, эдийн

засаг нь дараа дараагийн шатандаа орж хөгжих боломж бүрдэх болов уу.

Resource nationalism and sustainable development

Resource nationalism and sustainable development

Resource nationalism lies at the opposite end of a ‘host state influence versus investor influence’ spectrum to ‘resource privatism

Introduction

Resource nationalism as the flip side of resource privatism

Resource privatism

Resource nationalism

Three ëresource nationalismsí

Producer country resource nationalism

Consumer country resource nationalism

Investment target country resource nationalism

The definitional dilemmas of resource nationalism

Nationalism

Economic nationalism

Protectionism

The vital importance of context

Energy trade conflict strategies

Conclusions

Resource nationalism

in global context

Features of the contemporary context

Comparisons with the 1970s

Scenario planning for sustainable futures

The legal context for resource nationalism

Enter sustainable development

Tensions between investment law and sustainable development

Bridging the gap: resource

nationalism as a response?

What motivates resource nationalism

Sustainable development ñ but at what level?

Conclusions 

 

 

 

 

5

Introduction

Resource nationalism is characterised by the tendency

for states to take (or seek to take) direct and

increasing control of economic activity in natu

ral resource sectors. Practitioners of resource

nationalism can be found in countries from Russia to Venezuela and Guinea and many in between.

Increasingly, resource nationalism encompasses not only producer countries but also a variety of

approaches adopted by consuming countries seeking to increase their access to natural resources in

other countries. Additionally, worries about the st

rategies behind investments by sovereign wealth

funds that are built on natural resource revenues ar

e giving rise to defensive reactions from some

investment target countries. These may mark the emergence of a third kind of ëresource

nationalismí that is only indirectly linked to the

exploitation of natural re

sources (and the revenues

generated by them) elsewhere.

Traditionally understood as an effect of upward commodity price curves, or a symptom of

developing country backlash against former coloni

al masters, todayís resource nationalism seems

surprisingly resistant to the commodity pric

e collapse of the second half of 2008.

In reality, as this paper shows, resource nationalism

is driven by a far more complex and varied set of

factors than price alone. Todayís resource nationalism, unlike that of the 1970s, needs to be

understood in the context of global concern for resource security, climate change, sustainable

development and poverty reduction. All are inter

‐

related.

The aim of this paper is to place sustainable development at the centre of an analysis of resource

nationalism. This is not a subject that has been explored in any detail to date, and as such this paper

simply offers a primer on some of the key issues

in the relationship betw

een resource nationalism

and sustainable development, and areas for further analysis.

The underlying idea of sustainable development is as resonant today as when it was first

encapsulated in the report of

the World Commission on Environment and Development in 1987.

Then, sustainable development was described as: ì

Development that meets the needs of the present

without compromising the ability of

future generations to meet their own needs. It contains within it

two key concepts: the concept of 'needs', in partic

ular the essential needs of the world's poor, to

which overriding priority should be given; and the idea of limitations imposed by the state of

technology and social organizations on the environm

ent's ability to meet present and future needs.

"

1

Many obstacles continue to hamper efforts to purs

ue sustainable development. Four in particular

stand out:

•

Dominant economic grow

th models. Too often it is thes

e models which are considered

inviolable, not peoplesí rights and welfare, or environmental processes and limits

•

Environmental costs and benefits of human activity are ëexternalisedí (i.e. the environmental

impacts of transactions of various kinds are no

t reflected in market prices, so they tend not

to be taken account of in decision

‐

making)

•

Poor people are marginalized, and inequities entrenched

•

Governance regimes are inadequately designed in terms of internalising environmental

factors, ironing out social inequities, and developing better economic models.

2

Resource nationalism can be variously a symptom, a cause and a result of each of these obstacles to

sustainable development. A key question then is this: what contributions, positive and negative, do

various kinds of resource nationalism make to sustainable development? There are difficult framing

issues involved in answering this question; both be

cause resource nationalism is difficult clearly to

define, and because unlike foreign direct investment or

privatisation, it has not yet been assessed in

terms of its impacts on sustainable development.

6

Resource nationalism can be found in a variety of

natural resource sectors, including food and

agriculture, fisheries, mining and minerals and oil and gas. However, the current visibility of energy

security and climate change considerations on the global stage has meant that it is the oil and gas

sector that dominates much contemporary analysis of resource nationalism. In this paper, the

detailed investigation needed effectively to ana

lyse resource nationalism across all the sectors

where it has been practised is beyond the scope of the paper ñ oil and gas dominates in this paper

too ñ but where possible examples are drawn from a wider range of sectors.

The paper positions resource nationalism in its con

temporary global context. It highlights a range of

definitional approaches to resource nationalism and their pluses and minuses in terms of

ësustainable development policy analysisí, and the range of motivations for resource nationalism.

Throughout, avenues for further exploration are high

lighted, as well as a number of conceptual and

practical implications of efforts to assess the

sustainable development implications of resource

nationalism.

Resource nationalism as the flip

side of ëresource privatismí

Resource privatism

Resource nationalism and economic liberalisation are uneasy bedfellows. So it is helpful to explore

some of the ways in which resource nationalism is linked to other kinds of backlash against

economic liberalisati

on ñ including critiques of the perceived power of multinational corporations in

the global economy. For these pu

rposes, resource nationalism can usefully be positioned as a

counterpoint to what might usefully be termed ëresource privatismí.

3

Resource nationalism lies at

the opposite end of a ëhost state influence vers

us investor influenceí spectrum to ëresource

privatismí.

Multinational corporations and non

‐

governmental organisations that work on corporate and

corporate accountability are familiar with the accusation that businesses exercise behind the scenes

political influence in order to secure the best

investment deals for themselves. Sometimes these

accusations acquire precision beyond conjecture,

for example when they

are mirrored in Foreign

Corrupt Practices Act proceedings in the United States which uncover corrupt payments from

companies working in the natural resources sector to officials (see

Box 1

below for an example).

Almost all analysts would agree that transactions based on these kinds of underhand tactics not only

deprive countries of legitimate revenues, but

that they also harm equitable development and

threaten to unseat companies that play fair in their efforts to win long

‐

term investment projects.

In natural resources sectors, ëresource privatismí might be coined as a shortcut for describing a

situation in which the interests of private enterp

rises so dominate negotiations with host country

governments over access to or management of na

tural resources, or the

way in which deals are

done, that the public interest of the nation endowe

d with the resources is squeezed into a corner.

ëResource privatismí, defined in this way, is closely linked to another kind of abuse of power; when

companies use their economic might in untransparent ways to secure political goals that are aligned

with their commercial interests

or to destabilise democratic processes. Among the most extreme

examples of this kind of ëprivatismí, since it involv

ed both lack of transparen

cy and opposition to the

outcomes of a democratic process (though not a natu

ral resource sector), were allegations that US

conglomerate ITT Corporation had provided financial support for opponents of Salvador Allendeís

socialist government in the period le

ading to the military coup of 1973.

In the 1970s, concerns about corporate abuses of their economic power fed into broader developing

country calls for a ëNew International Economic Orderí. The New International Economic Order

(NIEO) was an idea promoted by post

‐

colonial newly independent states and developing countries. It

7

was also reflected in a number of internationally agreed (though controversial) United Nations

documents adopted during the 1970s. Essentially,

the NIEO reflected a set of economic policy

concerns and approaches held in common by a number of developing countries, many of which

faced considerable ongoing economic influenc

e from their former colonial masters.

The overall dynamics of the NIEO debate were characterised by a positional North

‐

South dividing

line on economic development concerns related to issues such as commodities trade, debt,

industrial development and technology transfer. Rather than interdependent cooperation among

nations, a key priority was enshrining the right to the full and independent expression of territorial

sovereignty. So too was the right of developing countries to control fully the activities of

multinational corporations in their territories.

These underlying NIEO era concerns about corporate abuse of power resonate in contemporary civil

society demands that companies ñ particularly la

rge multinational corporations ñ be transparent

about their lobbying.

4

Resource nationalism

This paper centres not on ëresource privatismí bu

t on the other end of the spectrum of investor

versus host country influence: ëresource nationalis

mí. Like resource privatism, resource nationalism

is often associated with accusations and complaints

of foul play. Here though, the central accusation

is that the governments of natural resource

‐

rich countries insist on governing natural resources, or

doing deals, in a way that places national interests ñ or national political interests ñ significantly

Box 1: ëResource privatismí in action: Baker Hughes Services International in Kazakhstan

In April 2007, the US Securiti

es and Exchange Commiss

ion (SEC) filed a ësettled actioní against

Baker Hughes Incorporated, a major contractor pr

oviding oil products an

d equipment worldwide.

The SECís civil charges were laid in connection with allegations of major bribery and kickback

payments (involving some $5.2 mln). In parallel, the US Department of Justice filed criminal

charges against Baker Hughes Incorporated and a Kazakhstan

‐

based subsidiary on grounds of

violating the Foreign Corrupt Practices Act in relation to activities in Kazakhstan.

In one case an agent retained

to influence officials of state

‐

owned oil companies was allegedly

paid a total of $4.1 mln in order to ensure secu

ring contracts for provision of services to the

Karachaganak consortium in Kazakhstan after a major tender process had closed. The approval of

the state oil company, Kazakhoil, was sought by

the consortium at various stages of the tender

process for the award of a very substantial oil serv

ices drilling contract. Af

ter retaining the agent,

Baker Hughes was awarded an oil services contract worth $219.9 mln in gross revenues over the

period 2001

‐

6. In a second set of facts in the SEC case, the SEC alleged that from 1998

‐

1999

payments to an agent of nearly $1.1mln were made ëat the direction of a high

‐

ranking executive of

KazTransOil.

In the SEC case, Baker Hughes agreed to disgorge a total of $23 million ëill

‐

gotten gainsí, in any

event without admitting or denying allegations in

the complaint. In the criminal FCPA case, the

company pleaded guilty and paid $11 mln in criminal fines, whilst agreeing to retain a monitor to

review and assess the companyís compliance and implementation program in accordance with

new internal policies.

Sources:

http://www.sec.gov/litigation/

litreleases/2007/lr20094.htm

http://www.reuters.com/article/governmentFi

lingsNews/idUSN2728075120070827?pageNumber

=2

,

8

above established good practice norms for doing business with investors in a partially liberalised

global economy.

In this paper, the initial analytical scope of ëresource nationalismí is drawn by observable, publicly

accessible suggestions that this term is relevant

in understanding a particular government action. In

this sense, it is self

‐

defining, though the paper also offers

thoughts on definitional issues.

In contrast to ëresource privatismí, the principal

complainants in cases of ëresource nationalismí tend

to be foreign investors or consuming countries, not

ideologues or civil society campaigners. Typically

resource nationalism has been analyzed, almost always critically, from an economic or investor

perspective. To borrow from Andreas Pi

ckelís analysis of economic nationalism,

5

ì

neoliberal

discourse treats economic nationalism as a pernicious doctrine, and its proponents as the political

enemy

ì. Serious analysis in favour of enhanced ër

esource nationalismí is

thin on the ground ñ

perhaps because at national level such analysis might tend instead to be couched in terms of

ënationalismí plain and simple.

6

Three resource nationalisms

It is perhaps helpful to think of three distinct

resource nationalisms: the

resource nationalism of

producer countries (which is the focus of the bulk of the analysis in this paper ñ in which producer

countries increase control of economic activity in

their natural resource sectors); consumer country

resource nationalism (in which consumer countries seek to gain greater control or increased access

to natural resources in other countries), and a relatively new form of ëresource nationalismí, namely

the nationalism of investment target countries wh

ose territories are a target for investment by

sovereign wealth funds derived from natural resource

revenues. Each is cons

idered briefly in turn

below. In practice, producer country resource na

tionalism has tended to be more widely analysed

than the resource nationalism practices of cons

umer countries or (mor

e recently) the ëtarget

countriesí of natural resource

‐

derived sovereign wealth funds.

Producer country resource nationalism

Much of this report focuses on producer country

resource nationalism. This introductory section is

intended to show the breadth of the policy

tools associated with the phenomenon.

The most far

‐

reaching instances of ëresource nationalismí such as Bolivia or Venezuelaís partial

ënationalisationsí of their oil and gas sectors, mining contract renegotiation in the Democratic

Republic of Congo, or Shellís forced

sale of its stake in the Sakhalin

‐

II project are widely reported in

the mainstream press. But there are many more exampl

es of policy initiatives or tools that might be

dubbed ëresource nationalismí around the world. It is important that extremes do not define

approaches or policy responses to what is in real

ity a relatively every day phenomenon. The tools of

producer country resource nationalism are extremely wide

‐

ranging. A brief run

‐

down of some of the

available tools shows how diverse the range of approaches has been:

•

renegotiation or cancellation of existing natu

ral resource contracts (as in the Democratic

Republic of Congo or Guinea (see

Boxes 10

and

18

below));

•

rejection of particular kinds of governance frameworks (such as production sharing

contracts) considered less favourable to producer countries (as in Russia, Kazakhstan and

popular sentiment in Iraq)

•

nationalisation (as in Bolivia (see

Box 19

below) and Venezuela);

•

outright prohibition on international oil company production (Saudi Arabia) or increasingly

stringent demands for national shares in natural resource joint ventures (as in Kazakhstan,

Algeria or Russia) or for regulatory scrutiny and prior approval of commercial disposals or

acquisitions in the natural resource sectors (as in Kazakhstan);